در این نوشته می خوانید :
در پست قبل به علل شکست کاشت ایمپلنت در مدت کوتاهی پس از جراحی پرداختیم. در این مقاله قصد داریم به علل شکست کاشت ایمپلنت دندانی در طولانی مدت پس از کاشت ایمپلنت بپردازیم.
در صورتی که شکست ایمپلنت دندانی چیزی حدود 10 سال پس از فرایند کاشت آن اتفاق بیفتد، به عنوان شکست درمان در طولانی مدت تلقی می شود. عوامل زیادی هستند که می توانند در این شکست نقش داشته باشند.
فرایند مهندسی نشده به این معناست که تعداد ایمپلنت ها برای حمایت از دندان های مصنوعی یا جایگزین کم است. این مشکل موجب می شود فشار زیادی به ایمپلنت ها وارد شود. شاید این اتفاق ناشی از عدم دانش کافی دندانپزشک باشد که نتوانسته است درست تشخیص دهد برای چه اندازه ای از دندان های مصنوعی چه تعداد ایمپلنت نیاز است.
افراد سیگاری که به ایمپلنت های دندان نیاز دارند، بین 5/6% تا 20% بیشتر از افراد غیر سیگاری در معرض خطر شکست ایمپلنت هستند. به همین دلیل کشیدن سیگار یکی از عوامل خطر شناخته شده شکست کاشت ایمپلنت در طولانی مدت است، با این حال باز هم این فرایند قابل انجام است. سابقه سیگار کشیدن بیمار چیزی است که متخصص کاشت ایمپلنت پیش از برنامه ریزی برای انجام فرایند کاشت مد نظر قرار می دهد. برای حفظ سلامت عمومی دهان و دندان ها، افراد سیگاری باید این عادت خود را ترک کنند (کاری که مطمئناً دندانپزشک به آنها توصیه خواهد کرد).
براکسیسم یا همان دندان قروچه اصطلاحی است که برای توصیف فشردن یا ساییدن مکرر دندان ها روی یکدیگر استفاده می شود و واقعاً شایع است. این اتفاق ممکن است به دلایل زیادی، از جمله استرس، ناصاف بودن دندان ها، یا از دست رفتن دندان ها رخ دهد. این فشردن و ساییدن دندان ها موجب می شوند فشار زیادی به دندان ها وارد شود و موجب ساییدگی آنها شود یا به آنها آسیب وارد کند. معمولاً براکسیسم در طول شب و زمانی که فرد خواب است اتفاق می افتد. براکسیسم موجب می شود به علت فشاری که به دندان ها و ایمپلنت وارد می شود، ایمپلنت دندان به سختی با استخوان فک پیوند و جوش بخورد و روی روند درمان تأثیر منفی داشته باشد و در نهایت منجر به شکست فرایند کاشت شود.
بیماری که کاشت ایمپلنت دندان داشته است، اگر مراقب بهداشت و سلامت لثه ها و دندان های خود نباشد، ممکن است در آینده با بیماری و عفونت های لثه مواجه شود. و همانطور که پیش از این اشاره کردیم، این مشکلات می توانند منجر به شکست کاشت ایمپلنت شوند.
مقدار بافت لثه می تواند کیفیت پوشش و اطراف ایمپلنت و مهر و موم شدن آن را تعیین کند- هر چه این بافت بیشتر باشد، این پوشش دهی بهتر انجام خواهد شد. در صورتی که بیمار اطراف ایمپلنت دندانی کاشته شده خود به میزان کافی بافت لثه نداشته باشد، این می تواند منجر به شل شدن و در نهایت شکست ایمپلنت دندان شود.
در صورتی که بیمار در ناحیه سر یا گردن (مخصوصاً دهان) خود سرطان داشته باشد و با استفاده از پرتو درمانی تحت درمان قرار گرفته باشد، این درمان می تواند خطر شکست کاشت ایمپلنت را افزایش دهد.
بیمارانی که برای حمایت از ایمپلنت خود استخوان کافی ندارند، ممکن است باکتری به اطراف ایمپلنت آنها نفوذ کند و موجب عفونی شدن محل ایمپلنت کاشته شده شود. رها شدن از این منطقه ی کوچک و متراکم باکتری ها برای بدن دشوار است، و در برخی موارد ممکن است جراح کاشت ایمپلنت مجبور به تعویض ایمپلنت شود.
مانند شکست زود هنگام ایمپلنت های دندان، عفونت ها می توانند در طولانی مدت نیز ایمپلنت های دندانی را تحت تأثیر قرار دهند. باکتری زیر لثه ها نفوذ خواهد کرد و موجب بروز عفونت خواهد شد و به تدریج موجب از بین رفتن پیوند بین ایمپلنت و بافت اطراف آن خواهد شد که در نتیجه منجر به شکست کاشت ایمپلنت خواهد شد.
کاملاً مشهود است که اگر ایمپلنت دندانی آسیب ببیند (ناشی از آسیب به دهان/ دندان ها)، این اتفاق می تواند منجر به شکست کاشت ایمپلنت شود. در صورتی که از این ایمپلنت مراقبت نشود ممکن است جراح کاشت ایمپلنت مجبور به تعویض آن شود.
در این صورت، چگونه می توان متوجه شد که یک ایمپلنت کاشته شده با شکست مواجه شده است؟ شکست کاشت ایمپلنت چه علائمی دارد؟ همانطور که در بالا گفته شد، علل بسیاری می توانند موجب شکست ایمپلنت کاشته شده شوند. اما علائم و نشانه های این مشکل در تمام موارد تقریباً یکسان و شبیه یکدیگر هستند. مهم ترین علائم و نشانه های شکست زود هنگام و نیز شکست کاشت ایمپلنت در طولانی مدت عبارتند از:
در صورتی که بیمار با یک یا چند مورد از علائم بالا مواجه شود، برای مراقبت از ایمپلنت دندانی خود چه کاری می تواند انجام دهد؟ گزینه های درمان کدامند؟ اینکه برای مراقبت از شکست احتمالی کاشت ایمپلنت چه کاری باید انجام داد، به علت بروز مشکل بستگی دارد. علت بروز مشکل هر چه باشد، نخستین کاری که باید انجام شود تماس با جراح است. در صورتی که منطقه اطراف ایمپلنت عفونی شده باشد، باید سعی شود منطقه به طور منظم و به آرامی تمیز شود تا زمانی که بیمار بتواند به دندانپزشک یا جراح خود مراجعه کند. در این مورد، رعایت بهداشت دهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هر چه عفونت زودتر مورد توجه و رسیدگی قرار گیرد بهتر است. از سوی دیگر، در صورتی که در نتیجه فشار زیاد یا آسیب، ایمپلنت در حال افتادن باشد، ممکن است نیاز باشد دندانپزشک پیوند لثه انجام دهد تا مقداری از لثه حمایت کند.
پیش از مشاهده علائم شکست کاشت ایمپلنت، بهترین راه برای پیشگیری از بروز آنها مراقبت صحیح از ایمپلنت های دندان است.
شاید پس از خواندن این مقاله نگران شکست کاشت ایمپلنت خود شده باشید، اما به خاطر داشته باشید که حدود 95% از ایمپلنت های کاشته شده موفق هستند، بنابراین شکست ایمپلنت کاشته شده بسیار نادر است. علاوه بر این، اکنون به خوبی می دانید برای پیشگیری از بروز این اتفاق و نیز در صورت بروز علائم آن چه کار باید بکنید.