برخی از افرادی که ایمپلنت دندان کاشته‌ اند، شل شدن پیچ ایمپلنت را تجربه کردند. شل ‌شدن پیچ ایمپلنت در گذشته امری متداول و شایع بود اما امروزه وضعیت متفاوت است و این اتفاق کمتر رخ می‌دهد. دلایل شل شدن پیچ اباتمنت ایمپلنت ممکن است به یکی از دلایل زیر رخ دهد.

دلایل شل شدن پیچ ایمپلنت

• ایمپلنت مدل اتصال خارجی شش گوش (External hex)

شکل- ایمپلنت مدل اتصال خارجی شش گوش

ایمپلنتهایی که از نوع اتصال خارجی شش گوش هستند، مقاومت کمتری در مقابل نیرو دارند بنابراین بار زیادی بر خود پیچ وارد میشود. ایمپلنتهای امروزی عمدتا به صورت اتصال داخلی طراحی میشوند. در این طراحی به پیچ نیروی بسیار کمی وارد شده و بخش اعظم نیرو در محل اتصال داخلی توزیع میشود.

شکل- ایمپلنت مدل اتصال داخلی شش گوش

• فقدان گشتاور مناسب در پیچ اباتمنت

بخشی از این اتفاق به علت طراحی خود پیچ است (مواد پیچ و طراحی سر پیچ مانند پیچهای شیار دار) و بخشی به علت فقدان سیستم انتقال گشتاور مناسب برای سفت کردن درست پیچ. اخیرا طراحی های بهتری برای پیچها صورت میگیرد و همچنین برای برطرف کردن مشکل انتقال گشتاور از پیچ گوشتی تُرک متر استفاده میشود. در این صورت احتمال شل شدن پیچ اباتمنت کاهش می یابد.

• نامناسب بودن مدیریت نیرو / اکلوزال

این مورد در ایمپلنتهای با اتصال خارجی شش گوش که بیشتر در گذشته استفاده میشدند، متداولتر است اما در ایمپلنتهای دیگر نیز اتفاق می افتد. در صورتی که طراحی ایمپلنت اتصال داخلی باشد، ارتباط اجزا بهتر خواهد بود و مشکل نامناسب بودن نیرو محدود به شکستگی سرامیک ایمپلنت میشود.

سطح مشترک نیمرخ استخوانی پیرامون ایمپلنت و اباتمنت

شکل- همان طور که در تصویر بالا مشاهده میکنید، اباتمنت (قطعه فلزی) لبه پهنی دارد که روکش دندان بر روی آن تکیه میکند. این لبه پهن ممکن است پیش از سفت شدن کامل پیچ، بر روی استخوان دور ایمپلنت قرار بگیرد و نتوان پیچ اباتمنت را سفت تر کرد.

امروزه متداولترین علت لق شدن پیچ اباتمنت ایمپلنت، این است که نیمرخ استخوانی اطراف ایمپلنت مانع از جایگیری کامل ترمیم میشود (شکل بالا). در طراحی های اتصال داخلی همتراز با سطح استخوان، نیمرخ استخوانی معمولا قیفی شکل است (بر خلاف ایمپلنتهای اتصال خارجی شش گوش مرسوم که استخوان تا سطح اولین دندانه رزوه ریمدلینگ انجام میدهد). در نیمرخ استخوانی ایمپلنتهای با نیمرخ قیفی شکل، بخش پهن ترمیم ممکن است به استخوان متصل شود بنابراین اجازه نمیدهد ترمیم به طور کامل در جای خود بنشیند. در این صورت اگر استخوان تحت فشار مستقیم ترمیم قرار بگیرد، دچار نکروز شده و در نتیجه آن پیچ اباتمنت شل میشود.همانطور که در شکل زیر میبینید، در لبه پهن بخشهای مختلف ایمپلنت (از چپ به راست به ترتیب قاعده ti، اباتمنت موقتی و کوپینگ قالب گیری) تفاوتهایی وجود دارد.

دو مدل اباتمنت موقتی و قاعده ti لبه پهنی دارند در وسط که در کوپینگ قالب گیری یا هیلینگ اباتمنت وجود ندارد. به همین علت اتصال تنها زمانی رخ میدهد که ترمیم موقتی یا نهایی جایگذاری میشود. به همین علت ممکن است به نظر برسد پیچ کاملا پیچانده شده است اما در حقیقت اباتمنت به استخوان متصل شده است.

برای پیشگیری از این اتفاق باید دندانپزشک نیمرخ استخوانی اطراف ایمپلنت را در نظر گرفته و در صورت لزوم از پهنای تیغه اباتمنت بکاهد تا باریکتر شود. در صورتی که پهنای لبه اباتمنت موقتی کاهش داده میشود، باید این اطلاعات در اختیار تکنسین سازنده اباتمنت نهایی نیز قرار داده شود وگرنه همین مشکل ممکن است بروز نماید. ممکن است بهتر باشد همراه با قالب اباتمنت نهایی، عکس رادیوگرافی ناحیه کاشت ایمپلنت نیز برای تکنسین ارسال شود تا تکنسین بتواند نیمرخ استخوانی را مشاهده نماید.