حساسیت پس از پر کردن دندان
1 مهر ماه 1399
پُرکردن دندان با آمالگام
18 آبان ماه 1399

در این نوشته می خوانید :

اضطراب دندانپزشکی اصطلاحی است که بقرای توصیف ترس، اضطراب، یا استرسی استفاده می شود که در فضای دندانپزشکی بوجود می آید. ترسیدن از ملاقات با دندانپزشک می تواند منجر به تأخیر یا پرهیز از درمان های دندانپزشکی شود.

اضطراب دندانپزشکی می تواند در نتیجه عوامل مختلفی بروز پیدا کند، از جمله سوزن ها، دریل ها، یا به طور کلی فضای دندانپزشکی.

وقتی ترس از دندانپزشکی شدید باشد می تواند باعث بوجود آمدن ترس غیر منطقی و اجتناب کامل از مراجعه به دندانپزشک شود، که می توان آن را در دسته فوبیای دندانپزشکی قرار داد.

برخی شرایط بهداشت روانی از جمله اختلال عمومی اضطراب، افسردگی، اختلال استرس پس از حادثه، اختلال دو قطبی یا اسکیزوفرنی، یا سابقه قبلی ضربه به سر و گردن می توانند خطر ابتلای فرد به ترس از دندانپزشکی را افزایش دهند.

علائم و نشانه های ترس از دندانپزشکی

افرادی که ترس و اضطراب از دندانپزشکی دارند ممکن است شرایط زیر را تجربه کنند:

  • تعریق
  • بالا رفتن ضربان قلب (تاکی کاردی) یا تپش قلب.
  • فشار خون پایین و غش احتمالی (سنکوپ).
  • پریشانی قابل مشاهده، گریه یا دیگر علائم وحشت.
  • کناره گیری یا روی آوردن به شوخ طبعی یا پرخاشگری برای پنهان کردن اضطراب.

برخی از بیماران مضطرب دائماً جلسات دندانپزشکی خود را از دست می دهند، و ممکن است متوجه شوند قرار گرفتن تحت درمان های دندانپزشکی، صرف نظر از ساده یا پیچیده بودن آنها، دشوار است.

ترس از دندانپزشکی

ترس از دندانپزشکی

تأثیر ترس از دندانپزشکی روی سلامت دهان و دندان

پرهیز از مراجعه به دندانپزشک می تواند وخیم تر شدن بیماری های دندانی شما شود، و نیاز بیشتری به مراقبت های اورژانسی یا درمان های پیچیده تر پیدا کنید. علاوه بر این، می تواند زمینه را برای مشکل بنیادی ترس و اضطراب دندانپزشکی فراهم آورد. این روند تحت عنوان “چرخه معیوب اضطراب دندانپزشکی” شناخته می شود.

چکاپ های منظم دندانی، پاکسازی ها، و گرفتن تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس می توانند از بروز بیماری های دندانی پیشگیری کنند و به دندانپزشک کمک کنند هر مشکلی را خیلی زود پیدا کند، بنابراین درمان های ساده تری نیاز هستند که کمتر تهاجمی هستند.

اکثر بیماری های دندانی به سبک زندگی مربوط می شوند و قابل پیشگیری هستند. با پرهیز از رفتن به دندانپزشک، نه تنها این احتمال بیشتر است که وقتی در نهایت راضی به رفتن شدید درمان های پیچیده تری نیاز خواهید داشت، بلکه شما فرصت یادگیری نحوه مراقبت بهتر از سلامت دهان خود را از دست خواهید داد.

عوامل سبک زندگی که منجر به بیماری های دندانی می شوند، شباهت زیادی به عواملی دارند که منجر به دیابت، چاقی، بیماری قلبی، سکته، و برخی از سرطان ها می شوند، بنابراین مراقبت صحیح از دهان و سلامت عمومی بسیار مهم هستند.

ترس از دندانپزشکی

ترس از دندانپزشکی

علل و عوامل ترس و اضطراب دندانپزشکی

اضطراب دندانپزشکی می تواند در نتیجه عوامل زیر بروز پیدا کند:

  • یک تجربه تروماتیک یا آسیب زا، یا دیگر تجربه های مراقبت های بهداشتی
  • آسیب های قبلی به سر و گردن
  • دیگر تجربه های تروماتیک مانند آبسه
  • اضطراب عمومی، افسردگی، یا اختلال استرس پس از حادثه
  • این دیدگاه که دهان یک قسمت خصوصی است و معاینه دهان تعرض به حریم شخصی است
  • ترس از دست رفتن کنترل
  • مشکلات اعتمادی
  • اضطراب همراه با شرایط دیگر مانند آگورافوبیا (ترس از قرار گرفتن در موقعیت هایی که احساس می کنید نمی توانید از آنها فرار کنید)، کلاستروفوبیا (ترس از فضای بسته)، یا اختلال وسواس فکری عملی یا اختلال وسواس جبری که در آن وسواس در مورد پاکیزگی می تواند دسترسی به مراقبت های دندانپزشکی را دشوارتر کند.
ترس از دندانپزشکی

ترس از دندانپزشکی

چه افرادی می توانند تحت تأثیر ترس از دندانپزشکی قرار بگیرند؟

اضطراب دندانپزشکی شایع است و می تواند همه افراد را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد. کودکانی که تجربه بد دندانپزشکی در گذشته داشته اند، در اکثر موارد، اگر موقعیت به خوبی تحت کنترل باشد، به خوبی از آنها مراقبت شود و در طول ویزیت های طولانی حمایت شوند، می توانند به ترس خود فائق بیایند. افراد بزرگسالی که در مورد مراقبت های دندانپزشکی مضطرب هستند، بیشتر احتمال دارد که در طول عمر این اضطراب با آنها باقی بماند. بسیاری از بیماران دندانپزشکی که استرس و اضطراب دارند می توانند پزشکی پیدا کنند که با موقعیت آنها احساس همدردی کند تا بتوانند تحمل مراجعه به دندانپزشک را داشته باشند.

چگونگی کنترل ترس یا اضطراب دندانپزشکی

راه های مختلفی وجود دارند که می توان کمک کرد افراد اضطراب یا فوبیای دندانپزشکی خود را کنترل و مدیریت کنند. مهم است به دندانپزشک خود اطلاع دهید که چقدر از دندانپزشکی می ترسید تا طرح درمان ویژه ای برای شما انتخاب کند.

برخی از تکنیک هایی که کمک می کنند بر ترس از دندانپزشکی فائق بیایید عبارتند از:

  • نفس عمیق کشیدن
  • مدیتیشن یا آرام سازی
  • حواس پرتی (مانند گوش دادن به موسیقی یا استفاده از صفحه نمایش)
  • تصویر سازی هدایت شده
  • آرام سازی تدریجی عضلات
  • هیپنوتیزم

مراجعه به روانشناس نیز می تواند کمک کننده باشد. درمان های کوتاه اهدافمند از جمله رفتار درمانی شناختی می توانند بسیار موفقیت آمیز باشند. اضطراب یا فوبیای شدید دندانپزشکی ممکن است نیاز به مدیریت با بی حس کننده های نسبی (گاز خنده)، داروهای کاهش دهنده اضطراب، آرام بخش های هشیار (آرامش گرگ و میش) یا بیهوشی کامل باشد.

بی حس کننده های نسبی

اکسید نیتروز که تحت عنوان گاز خنده یا گاز شادی شناخته می شود، می تواند به افراد کمک کند در طول درمان دندانپزشکی آرام شوند. یک ماسک روی صورت فرد قرار می گیرد، و ترکیبی از اکسیژن و اکسید نیتروز استنشاق می شود. این گاز یه سرعت اثر می کند و به سرعت نیز از بین می رود.

شما احساس آرامش خواهید داشت اما هنوز هم بیدار خواهید بود. می توانید با دندانپزشک صحبت کنید، و آنچه به شما گفته می شود را بشنوید، اما وقتی جلسه به اتمام می رسد، الزاماً همه چیز را به خاطر نخواهید داشت.

برای اکثر افراد، آرامشی که با اکسید نیتروز بوجود می آید بسیار خوشایند است. گاهگاهی، افراد آرام بخش ها دوست ندارند، که برای آنها می توان از گزینه های دیگر استفاده کرد.

داروهای کاهش اضطراب

گاهی اوقات داروهای خوراکی کاهش دهنده اضطراب (مانند تمازپام temazepam) توسط دندانپزشک یا پزشک برای کمک به آرامش دادن به افراد مضطراب تجویز می شوند. دوز کوتاه- اثر، کوچک، و تکی، معمولاً یک ساعت قبل از جلسه دندانپزشکی مصرف می شود.

دارو تنها باید پس از صحبت کردن با دندانپزشک مصرف شود. بیمار نیاز خواهد داشت کسی او را تا منزل همراهی کند زیرا تا وقتی که تأثیر داروهای ضد اضطراب وجود دارد، فرد قادر به رانندگی نخواهد بود.

آرام بخش های هشیار

این نوع آرام بخش ها شامل دریافت دارو از طریق قطره ای هستند که داخل رگ بازو یا دست فرد تزریق می شود. آرام بخش های وریدی توسط متخصص بیهوشی دندانپزشکی یا متخصص هوشبری عمومی استفاده می شوند. این کار باید در فضایی با تجهیزات کامل یا در بیمارستان انجام شود.

بیهوشی عمومی

درمان تحت بیهوشی عمومی در فضای بیمارستانی و توسط دندانپزشک و متخصص بیهوشی انجام می شود. بیهوشی عمومی عبارت است از “خوابیدن کامل” بیمار. برخی از عوارض جانبی ممکن عبارتند از حالت تهوع، و زمان بهبود طولانی مدت تر از دیگر اشکال آرام بخش ها.

0/5 (0 نظر)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *