در این نوشته می خوانید :
در مقاله قبل به معرفی موادی پرداختیم که برای ساخت قسمت های مختلف پروتزهای دندانی استفاده می شوند. در این مقاله قصد داریم فرایند ساخت آنها و نحوه کنترل کیفیت آنها را برای شما شرح دهید.
در این مرحله، اگر دندان مصنوعی از نوع متحرک باشد، برای استفاده آماده است. ایمپلنت ها قبل از استفاده به مراحل آماده سازی دیگری نیاز دارند. دندان ساز باید سوراخ های درستی در استخوان فک ایجاد نماید و تکیه گاه (ایمپلنت) را در آن قرار دهد. پس از سه تا شش ماه، زمانی که سوراخ بهبود می یابد و تکیه گاه در جای خود قرار می گیرد، فرایند جراحی دومی نیاز است تا روی ایمپلنت باز شود و میله فلزی به آن متصل شود. این میله برای نگه داشتن روکش دندان یا بریج مورد استفاده قرار می گیرد. در نهایت، دندان مصنوعی به میله متصل می شود، جایی که آن را محکم در جای خود نگه می دارد.
کنترل کیفی خوب برای حصول اطمینان از تناسب دندان مصنوعی با دیگر اجزاء دهان، و طبیعی به نظر رسیدن آن، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هیچ دو دندان مصنوعی شبیه یکدیگر نیستند، حتی دو دست دندانی که برای یک نفر ساخته شده اند دقیقاً شبیه هم نیستند زیرا در قالبی ساخته می شوند که باید شکسته شود تا بتوان دنچر را از آن خارج کرد (از هیچ قالبی نمی توان دو دست دندان درست کرد). پس از تکمیل فرایند قالب گیری، جزئیات دقیق دنچر با دست به آن افزوده می شوند. این مرحله برای حصول اطمینان از اینکه دندان مصنوعی ظاهری طبیعی داشته باشد و کاملاً متناسب با دیگر اجزاء باشد، ضروری است.
کیفیت تناسب دنچرها می تواند به دو روش کنترل شود. تعویض آستر فرایندی است که بوسیله آن، سطح اطراف دنچری که با لثه ها تماس پیدا می کند تعویض می شود. این گونه تنظیمات ضروری هستند زیرا قالب دندانپزشکی که برای ساخت دنچر استفاده می شود موجب جابجا شدن لثه ها می شود، در نتیجه دنچر جدید ممکن است به طور کامل با لثه ها تناسب نداشته باشد. بعلاوه، به مرور زمان، بافت های استخوان و لثه نیز ممکن است جابجا شوند، و تناسب دنچرها را تغییر دهد. تعویض پایه برای تنظیم مجدد دنچر با قرار دادن یا افزودن به مواد پایه زین انجام می شود. این فرایند زمانی لازم است که پایه دنچر تخریب شود یا دیگر در جای درست خود روی لثه قرار نگیرد. دنچر اکثر بیماران تقریباً 5 تا 8 سال پس از جای گذاری اولیه نیاز به تعویض آستر یا تعویض پایه دارند.
موفقیت هایی که در دیگر زمینه های علمی و پزشکی بدست آمده اند از بسیاری جهات به دندانپزشکی کمک کرده اند. به عنوان مثال، بهبود تکنیک های جراحی منجر به بهبود و پیشرفت ایمپلنت ها شده اند. پیشرفت در ساختار شیمیایی پلیمر منجر به بهبود رزین ها شده است که موجب بادوام تر و زیباتر شدند آنها شده اند. با این حال، مواد دیگری که در تکنیک های دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرند هنوز نیازمند پیشرفت های چشمگیرتر هستند. به عنوان مثال، چسب هایی که برای اتصال ساختار مصنوعی به دندان های طبیعی استفاده می شوند باید بهبود یابند زیرا درصد زیادی از این فرایندهای اتصال موفقیت آمیز نیستند. به همین ترتیب، بهبود رزین ها برای راحت تر و بادوام تر شدن دنچرها ضروری است. پیشرفت هایی که در زمینه های مرتبط رشته شیمی صورت گرفته اند در ساخت دنچرها نیز به کار بسته شده اند