پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت دندان

اهمیت استخوان در کاشت ایمپلنت

حفظ حجم و تراکم استخوان پس از کشیدن دندان برای کاشت ایمپلنت اهمیت زیادی دارد. حفظ استخوان باعث می‌شود بتوان در آینده با ضریب اطمینان بالایی ایمپلنت کاشت. امروزه بیشتر دندان‌پزشکان معتقدند در صورتی که پس از کشیدن دندان قرار است ایمپلنت کاشته شود، باید پیوند استخوان در حفره دندان کشیده شده انجام شود تا جلوی بسیاری از مشکلات برای کاشت ایمپلنت گرفته شود. حجم و تراکم استخوان برای پشتیبانی از ایمپلنت و روکش یا هر پروتز مصنوعی دیگری که بر روی آن سوار می‌شود حیاتی است. چرا که تنها در این صورت است که ایمپلنت دندان می‌تواند از نظر زیبایی و عملکردی بسیار مشابه دندان طبیعی عمل کند.

پیوند استخوان پیش از کاشت ایمپلنت

پیشرفت‌های دندانپزشکی و جراحی دهان در زمینه درک اصول التیام زخم امکان بازسازی و تقویت استخوان با استفاده از تکنیک‌های گوناگون را فراهم نموده است. در بیشتر تکنیک‌های تقویت و بازسازی استخوان، ابتدا بافت لثه برش خورده و بالا زده می‌شود تا به استخوان زیر آن دسترسی پیدا شود. سپس با افزودن مواد پیوندی یا قطعه استخوانی به استخوان از پیش موجود، کار تقویت و افزایش استخوان انجام می‌شود. فرآیند جوش خوردن مواد پیوند خورده را می‌توان با استفاده از غشای بازسازی هدایت ‌شده استخوان بهبود بخشید.  غشای بازسازی هدایت‌ شده روی پیوند را پوشانده و علاوه بر این که اجازه نمی‌دهد بافت‌های دیگری که رشد سریعتری در مقایسه با استخوان دارند (مانند لثه) فضا را پر کنند، با کمک مولکول‌های زیست فعال فرایند التیام را تسریع و تقویت می‌کند.

منشأ استخوان پیوندی

یکی از نکات مهمی که در بازسازی استخوان باید در نظر گرفته شود، این است که چه مقدار استخوان لازم است. در صورتی که تنها یک ایمپلنت تکی جایگزین یک دندان، قرار است کاشته شود مقدار مواد پیوندی استخوان که مورد نیاز است نسبتاً کم بوده و می‌توان آن را از منابع مختلفی تهیه کرد. دندانپزشک یا جراح دهان می‌تواند نوع مواد پیوندی استخوان را انتخاب کند.

• پیوند از بدن خود بیمار (اتوگرافت)

ممکن است دندانپزشک ناحیه ‌ای از استخوان فک را برای دریافت پیوند اتوگرافت انتخاب نماید (پیوند اتوگرافت به دریافت پیوند از بدن خود بیمار گفته می‌شود). پیوند اتوگرافت از آنجایی که منشأ زنده سلول‌های استخوانی است، مزیت‌های مشخصی در مقایسه با روش‌های دیگر دارد چرا که به علت زنده بودن، به بازسازی و تولید سلول‌های جدید استخوانی کمک می‌کند. یکی دیگر از مهم‌ترین مزیت‌های این روش این است که پیوند بخشی از بدن خود بیمار است بنابراین بدن او پیوند را پس نمی‌زند و به خوبی آن را می‌پذیرد.

مهم‌ترین اشکال پیوند استخوان از بدن خود بیمار این است که به جراحی دیگری نیاز بوده و عملاً دو محل جراحی وجود دارد.

• پیوند از بدن دیگر (با منشا انسانی یا حیوانی) یا زنوگرافت

در پیوند استخوانی زنوگرافت، مواد از بدن فرد دیگر و یا حیوان دیگر ( اغلب گاو) برداشته میشود.

• مواد پیوندی مصنوعی یا سنتزی

مواد پیوندی ممکن است مصنوعی بوده و در آزمایشگاه ساخته شود.

تمام انواع مواد پیوندی ابتدا پردازش و فرآوری می‌شوند تا کاملاً مطمئن و بی ‌خطر باشند. دندان‌پزشک مشخص می‌کند با توجه به شرایط شما کدام نوع پیوند بهتر است و احتمال موفقیت بیشتری دارد.

در بیشتر موارد پیوند استخوان، از ساختار بافتهای خود بیمار به عنوان داربستی برای تولید استخوان استفاده می‌شود و به این صورت استخوان بدن خود بیمار جایگزین مواد پیوندی می‌شود.

کاشت ایمپلنت هم‌زمان با پیوند استخوان

گاهی اوقات ممکن است هم‌زمان با عمل پیوند استخوان، ایمپلنت کاشته شود و فرآیند بازسازی استخوان هم‌زمان با جوش خوردن استخوان ایمپلنت پشت سر گذاشته شود.