شاید شما نیز در مورد حساسیت دندان پس از پر کردن آن چیزهایی شنیده باشید، و به این فکر می کنید که آیا واقعاً پر کردن دندان ارزش انجام دادن را دارد. حقیقت این است که پر شدگی های دندان راهی بی خطر و مؤثر برای حذف مشکلاتی هستند که پوسیدگی ها بوجود می آورند اما برخی افراد ممکن است درد و حساسیت اندکی در دندان های خود احساس کنند- این همان خبر بد است…

خبر خوب این است که در اکثر موارد، هر گونه حساسیتی به صورت خود به خود ظرف چند روز از بین خواهد رفت و هر گونه آزردگی که احساس می شود معمولاً خفیف خواهد بود. اما چه زمانی حساسیت پس از پر کردن دندان طبیعی نیست؟

در موارد نادر، بیماران ممکن است ناراحتی شدید، تب، قرمزی، یا تورم اطراف ناحیه را تجربه کنند. این طبیعی نیست و بیمارانی که از یک یا چند تا از علائم و نشانه های بالا رنج می برند باید بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرند.

پس چرا دندانپزشکان دندان ها را پر می کنند و چه گزینه های دیگری وجود دارند؟

اغلب می شنویم که “می دانم دندانم حفره و کرم خوردگی ندارد زیرا درد ندارد. حفره های دندانی منطقه های آسیب دیده سطح دندان هستند که تحت عنوان مینا شناخته می شود. پر کردن دندان برای ترمیم حفره های دندانی لازم است. اما حفره های دندانی معمولاً هیچ درد و ناراحتی ایجاد نمی کنند. طی یا دوره زمانی، این حفره ها می توانند به فرو رفتگی و سوراخ هایی تحت عنوان حفره های دندانی تبدیل شوند که توسط نوشیدنی های قندی، عدم تعادل باکتری های موجود در دهان، و پاکسازی ناکافی دندان ها بوجود می آیند. دندان هایی که نیاز به پر شدگی دارند ممکن است درد نداشته باشند تا زمانی که حفره و پوسیدگی به عصب رسیده باشد و آن زمان است که ناراحتی دندانی بروز پیدا خواهد کرد. برای رهایی از این درد و ناراحتی ممکن است لازم باشد درمان ریشه روی دندان صورت بگیرد.

پر شدگی های دندانی برای مسدود کردن حفره ها و محافظت از دندان استفاده می شوند. بعلاوه، پر کردن دندان می تواند برای ترمیم ترک ها و شکستگی های کوچک و حتی حمایت هر گونه ساختار از دست رفته دندان استفاده شود.

وقتی نوبت به پر شدگی های دندان ها می رسد، بیماران گزینه های مختلفی دارند که عبارتند از:

پر شدگی های دندانی آمالگام

آمالگام هایی که برای پر کردن دندان ها استفاده می شوند قدیمی ترین نوع موادی هستند که برای پر کردن دندان ها استفاده می شده اند و در حال حاضر در دسترس هستند، و رنگ نقره ای دارند و به اندازه گزینه های دیگر زیبا نیستند. با این حال، تصور می شود آنها قوی باشند. علاوه بر این، آنها راهکارهایی فوق العاده برای دندان های عقب دهان هستند، جایی که بایت به فشار بیشتری نیاز داردو مزیت دیگر آنها این است که در مقایسه با دیگر گزینه ها برای پر کردن دندان، موادی نسبتاً غیر گران هستند.

آن روی سکه، آنها در برخی موارد می توانند موجب بروز حساسیت دندان به سرما و گرما شوند و در موارد نادر، افراد ممکن است به یک یا چند ماده موجود در ترکیب آمالگام- از جمله جیوه- حساسیت داشته باشند. از طرف دیگر، هر بار که هنگام حرف زدن یا جویدن دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهید جیوه موجود در آن می تواند آزاد شود. علاوه بر این، پر شدگی های نقره با تغییر دما می توانند منبسط و منقبض شوند که باعث ترک خوردن دندان ها در دراز مدت می شود و منجر به بروز مشکلات جدی تر در دندان می شود، از جمله نیاز به روکش، کشیدن دندان، و کاشت ایمپلنت.

برای افرادی که نگران پر کردن دندان با آمالگام های دندانی هستند، باید بگوییم که راحت با دندانپزشک خود صحبت کنید، تا به پرسش های شما پاسخ دهد.

پر شدگی های دندانی پرسلن

برای افرادی که می خواهند لبخندی بی نقص داشته باشند، پر شدگی های پرسلن جایگزین هایی زیبا برای پر شدگی های آمالگام (نقره ای) هستند. آنها به اندازه آمالگام های دندانی محکم هستند و می توانند در برابر فشارهای مشابه بایت دوام بیاورند. بعلاوه، و شبیه پر شدگی های دندانی آمالگام، آنها طول عمری نزدیک به 10 تا 15 سال یا بیشتر دارند. تنها نقطه ضعف آنها این است که قیمت آنها سه یا چهار برابر بیشتر از پر کردن دندان با آمالگام است.

پر شدگی های (سفید) کامپوزیت

یک گزینه ارزان تر و به همان میزان زیباتر پر شدگی سفید کامپوزیت است. مواد کامپوزیتی که برای پر کردن دندان استفاده می شوند ترکیبی از پودر شیشه و آکریلیک هستند. این ترکیب وقتی درون حفره خالی آماده شده داخل دندان قرار می گیرد نرم است اما پس از قرار گرفتن در معرض نور خاص دندانپزشکی به سرعت خشک و سفت می شود.

گرچه پر شدگی های کامپوزیت در جایگاه خود به دندان چسبانده می شوند، اما پر شدگی های پرسلن ابتدا ساخته می شوند سپس به دندان چسبانده می شوند. عموماً، طول عمر پر شدگی های کامپوزیت 5 تا 7 سال است، بنابراین برای همیشه دوام نخواهد داشت.

صرف نظر از اینکه چه نوع پر شدگی دندانی دارید، پس از این اتفاق چه انتظاری می توانید داشته باشید؟

از آنجا که ماده بی حس کننده داخل و اطراف دندان تزریق می شود، بیماران می توانند انتظار داشته باشند منطقه ای که تحت تأثیر دارو قرار گرفته است بی حسی، خارش، پف، یا مورمور شدن داشته باشد. بسته به اینکه دندان پر شده کجای دهان واقع شده است، بیمار ممکن است مقداری دشواری در تلفظ صحیح لغات و نیز خوردن و نوشیدن داشته باشد. با این حال، این مشکل معمولاً تنها برای چند ساعت طول می کشد تا زمانی که بی حسی از بین برود.

با این حال، طی چند روز و چند هفته پس از آن، فرد ممکن است احساسات جدیدی را تجربه کند از جمله حساسیت دندان پس از پر کردن.

حساسیت دندان یک مشکل گاهگاه است که منجر به بروز ناراحتی موقتی و لحظه ای می شود. این می تواند یا سبیه یک درد ناگهانی باشد یا دردی که به همان سرعتی که بروز پیدا می کند برطرف می شود.

عواملی که منجر به بروز درد و حساسیت می شوند عبارتند از:

• خوراکی های سردی مانند بستنی و نوشیدنی های حاوی یخ یا منجمد شده.
• نوشیدنی های داغ مانند قهوه یا چای.
• برخورد هوا با دندان هنگام تنفس از راه دهان.
• غذاهای بسیار شیرین مانند دونات یا آبنبات.
• نوشیدنی های اسیدی مانند آبمیوه.
• اعمال فشار بایت روی منطقه هنگام خوردن.

چرا پر شدگی های دندانی منجر به بروز مشکل می شوند؟

پس از پر کردن دندان، هر از گاهی ممکن است بیمار ناراحتی های دندانی داشته باشد. شایع ترین دلیل این است که دندان به تازگی در حال عادت کردن به شریک جرم جدید خود است- ترکیب پر کننده دندان. همانطور که قبلاً اشاره شد، هر گونه حساسیتی باید ظرف چند روز برطرف شود.

با این وجود، علل بنیادی دیگری وجود دارند که ممکن است منجر به بروز حساسیت شوند. این علل عبارتند از:

تحریک شدن اعصاب

گاهی اوقات یک پر شدگی دندان می تواند موجب تحریک شدید عصبی شود که داخل دندان واقع شده است. اغلب این مشکل برای حفره های بزرگتری وجود دارد که پر می شوند زیرا پر شدگی می تواند به پایانه های عصبی واقع در اعماق داخل دندان نزدیک شود. این اتفاق موجب می شود اعصاب داخل دندان در واکنش به اقدام دندانپزشکی ملتهب شود. با این حال نگران نباشید، زیرا این التهاب بخشی از روند بهبود است و اعصاب به سرعت به این ترکیب عادت خواهند کرد و در اکثر موارد، هر گونه درد دندانی از بین خواهد رفت. هر چه حفره دندانی عمیق تر باشد التهاب بیشتر خواهد بود و پس از قرار گیری پر شدگی جدید انتظار می رود حساسیت وجود داشته باشد. وقتی به مرور زمان عصب به حال طبیعی خود باز می گردد، بیمار دیگر نباید هیچ تفاوتی احساس کند و قادر خواهد بود مثل قبل غذاهای و نوشیدنی های سرد و داغ را بخورد و بنوشد.

اگر حساسیت یا دندان درد شدید به مرور زمان بهتر نشود یا حتی افزایش هم پیدا کند، می تواند علامت و نشانه التهاب دمزمن باشد، و این نوع التهاب ممکن است به درمان های دندانپزشکی اضافی داشته باشد، از جمله درمان ریشه. برای پیشگیری از ناراحتی های دندانی، کار فوق العاده ای که می توانید انجام دهید این است که در منزل بهداشت دهانی خود را به خوبی رعایت کنید، از جمله حداقل دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، نخ دندان کشیدن 5 مرتبه یا بیشتر در طول هفته، و استفاده از دهانشویه های فلورایده.

قرار گیری نادرست بایت

پر شدگی دندان باید به گونه ای انجام شود که به درستی مطابق نحوه قرار گیری بایت باشد. با این حال، گاهی اوقات این ترکیب کاملاً سفت و خشک نشده است و خیلی بالا است یا متناسب با بایت نیست. در این موارد، هر بار که بیمار بایت خود را می بندد، نیروی اضافی بایت اعمال می شود که می تواند موجب حساسیت دندان شود.

خبر خوب این است که طی یک دوره چند روزه/ یا چند هفته ای، پر شدگی های دندانی به مرور زمان ساییده خواهند شد و به شکل ایده آل خود می رسند و مثل سنگ سفت می شوند. وقتی این اتفاق رخ می دهد، تساوی و تعادل مجدداً از سر گرفته می شوند.

پالپیت

وقتی دندان ترک خورده یا آسیب دیده است، یک حفره عمیق دارد، یا قبلاً چندین مرتبه پر شده یا فرایندهای دندانپزشکی روی آن انجام شده است، وقتی پر شدگی دندان اعمال می شود، پالپ درون عمق دندان می تواند ملتهب شود.

وقتی این اتفاق رخ می دهد، نتیجه یکی از موارد زیر است:

• التهاب به حالت طبیعی خود باز می گردد و دندان وضعیت ثابتی به خود می گیرد، یا
• اعصاب آسیب دیده به تدریج از دست می روند و بیمار نیاز خواهد داشت تحت درمان ریشه قرار بگیرد تا بتوان دندان او را نجات داد.

در هر صورت، هر گونه حساسیت دندانی از بین خواهد رفت و می توان از آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از هر گونه عفونت باکتریایی استفاده کرد.

دندانپزشک حساسیت دندان را چگونه درمان می کند؟

روش های متعددی وجود دارند که دندانپزشک با کمک آنها می تواند به بروز حساسیت دندان پس از پر کردن آن کمک کند.

این روش ها عبارتند از توصیه به استفاده از خمیر دندان های ضد حساسیت بر پایه پتاسیم، پمادهای بی حس کننده موضعی، و مسکن های OTC که بدون نسخه در داروخانه ها در اختیار بیماران قرار می گیرند. علاوه بر این، دندانپزشک شما ممکن است استفاده از مسواک هایی که به شما توصیه کند که برای دندان ها و لثه های حساس طراحی شده اند.

شایان ذکر است که درصد خوبی از افراد پس از پر کردن دندان هیچ نوع حساسیت دندانی را تجربه نمی کنند، اما اگر ناراحتی دندان شما بیشتر از حد انتظار ادامه داشته باشد، یا به شکل خفیف نباشد، باید با دندانپزشک خود صحبت کنید. ممکن است لازم باشد مشکلات احتمالی بعدی را که مربوط به پر کردن دندان نیستند را رد کند.

اگر دندان درد ادامه دار دارید، با انجام این چند گام می توانید به حل مشکل کمک کنید:

• مسواک و نخ دندان بکشید تا ذرات غذای رو یا بین دندان ها را بزدایید.
• دهان خود را با آب ولرم آبکشی کنید.
• اگر لثه های شما متورم هستند روی آن قسمت از خارج دهان کمپرس سرد قرار دهید.
• می توانید مسکن هایی مانند ایبوپروفن یا تیلنول استفاده کنید اما توصیه می شود از گذاشتن آسپرین یا هر داروی دیگری روی لثه های دندانی که در دارد خودداری کنید زیرا می تواند موجب سوزش شود و به بافت لثه آسیب خواهد رساند.