مراقبت‌ های بعد از ایمپلنت

کاری که ایمپلنت دندان انجام می دهد چیزی بیشتر از جایگزینی دندان است. با قرار دادن تعداد اندکی ایمپلنت می توان تعداد زیادی دندان را در قالب دست دندان کامل یا بریج های بر پایه ایمپلنت روی آنها قرار داد. پیوند طبیعی که بین پست های تیتانیومی ایمپلنت و استخوان صورت می گیرد، تکیه گاهی محکم و با دوام هم برای ایمپلنت دندان و هم برای حمایت از دندان  و روکش مصنوعی روی آن بوجود می آورد ما در این مقاله قصد داریم نحوه مراقبتهای بعد از ایمپلنت را به شما معرفی نماییم تا در صورت کاشت ایمپلنت حتما این موارد را مورد بررسی قرار دهید.

دقت کنید در صورتی که اتصال استخوان ایمپلنت ضعیف شود، ایمپلنت می تواند در معرض خطر شکست قرار گیرد. این اتفاق ممکن است در نتیجه بیماری پریودنتال (لثه) رخ دهد که حاصل تجمع پلاک های دندانی است. پلاک دندان فیلم (لایه) نازکی است متشکل از انباشته شدن ذرات غذا و باکتری روی دندان. در صورتی که عفونت درمان نشود، می تواند در نهایت از لثه ها به استخوان منتقل شود و به تدریج موجب کاهش حجم آن شود. در صورت تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت، بافتی که روی سطح ایمپلنت تشکیل شده است به تدریج از بین می رود و بدون پوشش باقی می ماند، در نتیجه جای بیشتری برای انباشته شدن پلاک های دندانی بوجود می آید، مشکلی که منجر به تحلیل بیشتر استخوان و در نهایت شکست ایمپلنت خواهد شد.

بهداشت خوب دهان باید قبل و بعد از قرار گرفتن ایمپلنت دندان و نیز در طول این فرایند انجام شود تا سلامت ایمپلنت تضمین شود. بیماران معمولاً از این موضوع نگران هستند که ایمپلنت و پروتزهای مصنوعی روی آنها چه مراقبت هایی نیاز دارند. آیا باید ایمپلنت‌های خود را مانند دندان های معمولی مسواک بزنند و نخ دندان بکشند؟ آیا زیر بریج ثابت یا دندان مصنوعی روی ایمپلنت دندان ذرات غذا گیر می کند؟ بیماران از دندانپزشک خود می خواهند راجع به این موضوعات نگران کننده آنها را راهنمایی کند و به آنها کمک کند روند درستی برای پاکسازی این نوع دندان های مصنوعی در پیش بگیرند.

رعایت بهداشت بعد از ایمپلنت دندان

بافت لثه اطراف ایمپلنت دندان باید صورتی رنگ، محکم، کراتینه شده (تولید کراتین بوسیله یاخته های اپیدرم به منظور محکم شدن بافت) باشد و هیچ علامت یا نشانه عفونت در بافت مشاهده نشود. بافت های نرم اطراف ایمپلنت دندان که بافت های همبند اطراف ایمپلنت را از محیط بیرون جدا می کنند، باید بافت های کراتینه شده باشند.

شاید این مطلب برایتان مفید باشد: درمان خانگی زخم لثه دندان مصنوعی😉

مراقبت های بعد از ایمپلنت

بر اساس تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده اند مشخص شده است، بافتی که کراتینه نشده است بیشتر مستعد تبدیل شدن به محلی برای رشد باکتری های پاتوژنیک است، در نتیجه می تواند ایمپلنت را مستعد بیماری های اطراف ایمپلنت کند. موفقیت ایمپلنت دندان رابطه مستقیمی با سلامت این بافت دارد که نقش مهرو موم را ایفا می کند و هدف دندانپزشک این است که به بیمار آموزش دهد چگونه به کراتینه شدن بافت دست یابد و به یک بافت سالم تبدیل شود.

این نکته حاکی از این است که مراقبت های بعد از ایمپلنت به‌صورت خانگی باید فوراً، و در صورت امکان قبل از کاشت ایمپلنت دندان، آغاز شوند تا زمینه ای سالم برای بهترین بهبود فراهم شود. با قرار گرفتن ایمپلنت درون محیط، و بارگذاری شدن آن (قرار گرفتن فشار اکلوزال روی آن پس از قرار گرفتن روکش روی ایمپلنت)، و شروع به کار آن آن (تصویر زیر)، در پی رشد باکتری ها درون بیوفیلم های تشکیل شده، غشاء بزاقی شکل می گیرد. حذف 85% از پلاک/ بیوفیلم ها به صورت روزانه برای سلامت عمومی ایمپلنت حیاتی است.

متخصصان بهداشت دهان و دندان می توانند با ارائه توصیه هایی برای مراقبت از ایمپلنت و پروتز مصنوعی روی آن، آماده سازی های لازم را در بیمار ایجاد نمایند. این توصیه ها با راهنمایی های لازم برای پس از جراحی آغاز می شوند تا این اطمینان حاصل شود که بیمار احساس راحتی دارد تا زمانی که به مراقبت های معمول از ایمپلنت دندان باز گردند. در ادامه باید نکات لازم در خصوص مراقبت های روزانه از پروتزهای مصنوعی روی ایمپلنت دندان آموزش داده شوند.

مسواک زدن

یکی از موارد دیگر از مراقبت های بعد از ایمپلنت مسواک زدن می‌باشد، اما مسواک زدن اطراف پروتزها با مسواک‌های سنتی می تواند دشوار باشد، بنابراین، ممکن است بخواهید از مسواک های بین دندانی استفاده کنید که تنها برای چنین وضعیت هایی طراحی شده اند. اطمینان حاصل کنید هر ابزاری که استفاده می کنید تنها از اجزاء پلاستیکی تشکیل شده باشد، فلز موجب ایجاد خراش های میکروسکوپی روی دندان مصنوعی می شود که می تواند محلی برای انباشتن پلاک های دندانی شود.

کشیدن نخ دندان

یکی از موارد دیگر از مراقبت های بعد از ایمپلنت علاوه بر مسواک زدن نخ دندان کشیدن می‌باشد، باید بین بریج و لثه‌ها را مانند هر دندان طبیعی دیگری نخ دندان بکشید. هر چند این کار با روش های قدیمی کشیدن نخ دندان می تواند دشوار باشد، اما ابزارهایی هستند که می توانند انجام آن را راحت تر کنند. یکی از این ابزارها فلاس تریدر است. ابزار کوچکی که روی یک سر آن یک حلقه و روی سر دیگر آن یک لبه پلاستیکی خشک وجود دارد. با عبور نخ دندان از میان حلقه، می توانید به آرامی سر محکم نخ را از بین بریج و لثه ها عبور دهید. پس از عبور نخ، مانند کشیدن نخ دندان معمولی، می توانید دو سر نخ را به دور انگشتان اشاره خود بپیچید و آن را روی هر سمت نزدیک ترین ایمپلنت بکشید.

دیگر ابزارها

دستگاه هایی مانند واتر جت و واتر فلاسر که برای سست کردن و زدودن پلاک ها با فشار آب استفاده می شوند نیز بسیار مفید هستند. این ابزارها قادرند به کاهش پلاک/ بیوفیلم، التهاب، و زدودن ذرات غذا از قسمت هایی که دسترسی به آنها دشوار است کمک کنند. تنها باید دقت کنید جرم روی لثه ها را بردارید و آنها را به زیر لثه هدایت نکنید.

علاوه بر این، دهانشویه های آنتی میکروبیال توصیه می شوند، مخصوصاً اگر التهاب وجود دارد یا اگر بیمار برای فعالیت های روزمره با مشکل مواجه باشد. در صورتی که دندانپزشک به بیمار بگوید که مستعد ایجاد التهاب در بافت لثه است، باید استفاده از دهانشویه آنتی میکروبیال فراموش نشود.

عاری نگه داشتن همه سطوح بریج بر پایه ایمپلنت از هر گونه پلاک، برای طول عمر آن ضروری است. فراموش نکنید برای جرمگیری و پاکسازی تخصصی دندان ها به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.