دو نمونه شناخته شده برای قرار گرفتن به جای دندان های افتاده ایمپلنت های دندانی و بریج های دندانی هستند. سؤالی که به ذهن بسیاری افراد خطور می کند این است که کدام گزینه بهتر است؟

زمانی که تعداد زیادی از دندان ها می افتند یا کشیده می شوند استفاده از پروتزهای دندانی ضروری می شود. در چنین حالتی چند گزینه ی درمان در دسترس است، از جمله پروتزهای دندان بر پایه ی ایمپلنت که می توانند متحرک یا ثابت (غیر متحرک) باشند.

ایمپلنت ها را می توان با دیگر تکنیک ها مانند درمان ارتودنسی ترکیب کرد تا در کنار هم نتایج بهتری داشته باشند. اگر نیاز دارید هم کاشت ایمپلنت داشته باشید و هم روی دندان های شما براکت ارتودنسی قرار بگیرد، بهتر است ابتدا فرایند درمان ارتودنسی خود را تکمیل کنید.

در دنیای ایمپلنت های دندانی، دو نوع ایمپلنت هستند که از بهترین انواع آنها محسوب می شوند و همیشه روی اینکه کدام یک بهتر است بحث بوده است: ایمپلنت های تیتانیومی و ایمپلنت های زیرکونیا

زمانی که بحث از ایمپلنت های دندانی به میان می آید، وب سایت های بسیاری تنها از مزایای آنها حرف می زنند و تصویری رنگارنگ از آن برای شما به تصویر می کشند. اما این تمام واقعیت نیست. همیشه اینگونه نیست زیرا شرایط هر بیمار کاملاً منحصر بفرد است.

مینی ایمپلنت‌های دندانی از جمله گزینه‌هایی هستند که در اختیار بیمارانی قرار دارند که در پی جایگزینی برای دندان از دست رفته‌ی خود می‌باشند اما تمایلی به استفاده از روش‌های معمول ترمیم دندان ندارند (یا نمی‌توانند از آنها استفاده نمایند).

ایمپلنت‌های دندانی درون استخوان فک قرار می‌گیرند تا جایگزین ریشه‌ی دندانی شوند که از دست رفته است. این ایمپلنت معمولا از جنس تیتانیوم است و در آن از الگوی پیچ و مهره استفاده شده است و مخروطی شکل است. ایمپلنت، تاجی (روکشی) را نگه می‌دارد که جنبه‌ زیبایی دارد اما ظاهر و عملکرد آن کاملا شبیه دندان‌های طبیعی است.

ایمپلنت دندانی ایمپلنت دندانی ابزاری نوین است که جایگزین دندان یا دندان‌های از دست رفته می‌شود. ظاهر و عملکرد این دندان‌ها کاملا مشابه دندان‌های طبیعی است، و مانند دندان‌های طبیعی حفظ و نگهداری می‌شوند. رایج‌ترین انواع ایمپلنت ایمپلنت مشابه ریشه‌ی دندان (End osseous root-form) این نوع ایمپلنت درون استخوان جای […]