پروتز مصنوعی متحرک بر پایه ایمپلنت ، به جای قرار گرفتن روی لثه، روی ایمپلنت دندانی قرار می گیرند که برای نگه داشتن پروتزدرون استخوان فک کاشته شده اند

بهداشت دهان باید قبل و بعد ازکاشت ایمپلنت دندانی و در طول درمان انجام شود تا سلامت ایمپلنت حفظ شود. مراقبت پس از کاشت ایمپلنت شامل مسواک زدن، کشیدن نخ دندان و ... میباشد

آنتی بیوتیک های تجویزی برای پیشگیری از بروز عفونت و بهبود زخم جراحی ایمپلنت تجویز می شوند. داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن ...

آسیب به عصب دندان در قسمت ماگزیلای دهان می تواند در نتیجه حادثه، نئوپلاسم (توده ای از بافت تازه روئیده)، عفونت، یا در پی یک فرایند جراحی اتفاق بیفتد. از آنجا که با کاشت ایمپلنت می توان مشکلات اکلوژن را از بین برد

پس از کاشت آنها نیز ممکن است مشکلاتی بروز یابند. نرخ شکست ایمپلنت های دندانی و برداشتن آنها حدود 5% تا 12% گزارش شده است. پس از برداشتن ایمپلنت، بیمار با وضعیت دشواری مواجه است و برای گزینه های جایگزین آن باید تصمیم بگیرد.

برای درمان عفونت پیرامون ایمپلنت چه باید کرد؟ بهترین کار مراجعه به دندانپزشک است درمان بر اساس میزان التهاب عفونت و آسیب به بافت لثه یا ایمپلنت خواهد بود

اگر شکست ایمپلنت دندانی چیزی حدود 10 سال پس از فرایند کاشت آن اتفاق بیفتد به عنوان شکست درمان در طولانی مدت تلقی می شود عوامل زیادی در این شکست نقش دارند...

پروتز بر پایه ایمپلنت، نوعی دندان مصنوعی و در واقع ترکیبی از دنچر و ایمپلنت های دندان است. همانطور که از نام آن بر می آید، بر عکس پروتزهای قدیمی، نوعی پروتز است که به جای قرار گرفتن روی لثه ها، تحت حمایت ایمپلنت ها قرار دارد و به طور ثابت به آنها متصل می شود.

علیرغم فواید بسیاری که ایمپلنت های دندان دارند، احتمال شکست آنها نیز وجود دارد. در این مقاله قصد داریم نگاهی به علل شکست زود هنگام فرایند کاشت ایمپلنت های دندان داشته باشیم و در مقاله بعد به عللی اشاره خواهیم کرد